[ SESSİZLİKTE YAŞIYORUM ]*
"Zamanında çok büyük konuştum," dedi iç çekerek. Çayından bir yudum aldı. Sözünün devamını bekledik ama o sessizdi. Merakla lafını bitirmesini beklediğimizi fark edince, "Artık büyük konuşmaların ardında bıraktığı derin bir sessizlikte yaşıyorum," dedi fısıltıyla.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü545
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder