İZZET KOÇAK: Ocak 2019

Geriye Kalan Her Şey

[ GERİYE KALAN HER ŞEY ]*

"O kadar kitap okuduğun halde sende çok büyük bir değişim görmüyorum." dedi ukala bir tavırla. Diğeri karşısındakinin gözlerini içine bakıp, "Bunun ben de farkındayım. Büyük bir değişim söz konusu değil ama ben, okuduklarımdan geriye kalan her şeyim!" dedi sakince.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü401

Uyuşturucu

[ UYUŞTURUCU ]*

Bin birinci geceydi. Huzursuzdu. Kendini masaya sürükledi. Dolma kalemine Pelikan marka mürekkep doldurdu. Çekmeceden bir kağıt çıkarttı. Mürekkebi tükenene kadar yazdı. Kalemi şırınga, mürekkebi uyuşturucuydu. Kağıttan kanına karışan öyküyle sakinleşti Şehriyar.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü402

Şehzade

[ ŞEHZADE ]*

Onu bize getirdiklerinde çok heyecanlandık. Bey, çocuğa iyi bakmamızı tembihledi sır verir gibi. Artık, evimizde bir şehzade büyüyordu, gizli. Yedi yıl yanımızda kaldı. Onunla kardeş gibi olmuştuk. Bir gün padişahın vefat ettiği haberi geldi önce, ardından dilsizler.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü403

Aşk ve Ölüm

[ AŞK VE ÖLÜM ]*

Onu görünce nefesi kesilecek gibi oldu. Kalbi gümbürdemeye başladı. İçindeki kelebekler başta olmak üzere tüm kanatlılar uçuşmaya başladı. Basamakları adım adım çıktı. Bir ara dengesini kaybedecek gibi oldu, hemen koluna girdiler. Şimdi, işte cellatla göz gözeydiler.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü404

Simurg'a Yolculuk

[ SİMURG'A YOLCULUK ]*

İki arkadaş Simurg'u bulmak için yola koyulduk. Yolculuğumuzun bir kavşak noktasında arkadaşımla ayrıldık. Ben, yoluma devam edip yedi vadiyi zorlu çileler atlatarak aştım. Simurg'a ulaştığımda perişan bir haldeydim. Oysa arkadaşım nasıl olduysa benden çok önce gelmişti. Heyecan ve şaşkınlıkla, Sen nasıl gelebildin, diye sordum. Sakin bir şekilde, etrafından dolaştım, dedi.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü405

Güvenlik Kamerası

[ GÜVENLİK KAMERASI ]*

Buzda kayınca dengesini toparlayamayıp düştü. Hızla etrafını kontrol edip bir gören olup olmadığına baktı. Gören olmamıştı. Kalkarken dengesini yeniden kaybedip düştü. Düşüş beş kez tekrar etti. Sonunda buzdan kurtuldu. Ama akşam haberlerine çıkmaktan kurtulamadı.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü406

Gazete

[ GAZETE ]*

Üzerimizdeki dikkati başka yöne çekecek, bunu yaparken de insanlara her şeyden haberdar oldukları izlenimini verecek bir şey yapmalıyız, dedi kulüp başkanı ülkenin zengin adamlarına. Biri, şu gazeteleri satın alalım ve daha çok kişiye ulaşan gazeteler çıkaralım, dedi.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü407

Kod Hatası

[ KOD HATASI ]*

İstediği kodlamayı bir türlü yapamıyordu. Bir yere kadar geliyor sonra tıkanıyordu. Bu sırada ekranda yeni bir güncellemenin bildirimini aldı. Bilgisayara bağlanıp güncellemeyi indirdi. Ardından istediği kodlamayı da yaparak yeniden hayal kurmayı başardı.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü408

İsim Vermek

[ İSİM VERMEK ]*

"İsim vermek zor bir mevzu," dedi. "Önceleri ismi buluyor sonra öyküyü yazıyordum. Şimdi ise öyküyü yazıyor sonra ona isim veriyorum. Hangisi daha zordu, diye soracak olursan ikincisi derim. Çünkü ilki ismiyle müsemma, ikincisi ismiyle muamma oluyor insanlar gibi."

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü409

Pencere

[ PENCERE ]*

Sanat galerisini gezen konuklar bir tablo karşısında oldukça heyecanlanmışlardı. Muhteşem, çok realist, canlı gibi, yorumları yapılıyordu. Konukların pencerenin önünde toplandığını gören bir görevli, hızla gelip özür dileyerek panjuru indirdi ve hayat, dışarıda kaldı.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü410

Kırmızı Çizgi

[ KIRMIZI ÇİZGİ ]*

İnsanın en azından bir kırmızı çizgisi olmalı, dedi arkadaşı. Bunun üzerine uzunca bir süre düşündü. Sonunda kendi kırmızı çizgisini çekti. Çizgiyi diğer insanlarla arasına çekseydi bu kadar sorun olmazdı belki. Ama o, ilk çizgiyi aklı ile kalbi arasına çekmişti.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü411

Kırmızı Halı

[ KIRMIZI HALI ]*

Yeni kral, tahta oturacağı gün tören yoluna kan kırmızısı bir halı serdirdi. Bu o güne kadar görülmüş bir durum değildi. Törende bulunan çoğu kişi kralın vermek istediği mesajı almıştı. Kralı tahta çıkaran kandan onların ellerinde de fazlasıyla vardı çünkü.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü412

Müzisyen

[ MÜZİSYEN ]*

Yanına oturdum. Oldukça düşünceliydi. “Hayırdır,” dedim. “Bugün de kopmadı kıyamet,” dedi. İçindeki ateş yine alevlenmişti. “Bir gün kopacak,” dedim, “Merak etme, sen de o içindeki susuzluğu gidermiş olacaksın.” “Umarım.” dedi gözleri yukarıda. Tanıdığım en iyi müzisyenlerden biriydi. Çalmadığı müzik aleti yoktu. Bir notadan çıkan sesle onun hangi müzik aletine ait olduğunu hemen anlardı. Kıyamet arzusu, Sur’un sesine olan merakından başka bir şey değildi.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü283

Ne Olur Uyanma

[ NE OLUR UYANMA ]*

Ali, "Hayırdır, yüzünden düşen bin parça? diye sordu Selim'e. "Nazan'la Numan birbirine kavuşamadı, ona üzülüyorum." dedi Selim. Ali "Onlar kim?" diye sorunca. Selim, "Rüyamda gördüm onları dün, tam kavuşacakları sırada uyandım. Oysa, ne olur uyanma, demişlerdi başta.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü280

Ezilme

[ EZİLME ]*

Franz, yatağından doğruldu. Kesilmeyen çıtırtılar uykusunu kaçırmıştı. Dolabın ayaklarının dibinden uzanan antenleri gördü. Üzerindeki örtüyü atıp yataktan çıktı. Kaçmaya çalışan böceği çıplak ayaklarıyla ezdi. Zevk alıyor gibiydi ayağını temizlerken. Yatağına girip tekrar uykuya daldı.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü281

Sakine'nin Kederi

[ SAKİNE'NİN KEDERİ ]*

Yaşadıklarından arta kalan büyük bir elemdi Sakine'nin üzerindeki. Kezili, Sakine'nin yanına diz çöküp "Anlat kızım." dedi. Sakine günlerce sustu. İnadı kırılınca, "Ne faydası olacak ana!" dedi Sakine. "Kendi sesinden duyunca kederin daha katlanılabilir gelecek." dedi Kezili.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü282

Müntehir

[ MÜNTEHİR ]*

Masaya geçti, kalemi eline aldı. Beyaz bir kağıt çıkarıp önüne bıraktı. Bir süre bekledi, bekledi. Aklına yazacak hiçbir şey gelmiyordu. "Aklına yazacak hiçbir şey gelmeyen yazarın intihar notu" isimli bir yazı yazdı. Olay yeri inceleme masanın üzerinde buldu o notu.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü260

Başarı

[ BAŞARI ]*

Alkışlarla sahneye gelir. Başarı öyküsünü anlatırdı. Dinleyicilerin çoğu hep onun yerinde olmak isterdi, çünkü başarısının üzerine kurulduğu acılardan hiç söz etmezdi. Konuşma bitince alkışlarla sahneden iner, kitaplarını imzalar, başarıyla yalnızlığına geri dönerdi.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü261

Hatırlamıyorum

[ HATIRLAMIYORUM ]*

"Burada neyi bekliyorum, neden burada bekliyorum, hatırlamıyorum." dedi hancı çorbayı masaya bırakırken. "Tuhaf," dedi yolcu kaşığa uzanırken, "ben de neden yolda olduğumu, yolun sonunda neyi bulmayı umduğumu hatırlamıyorum."

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü262