Yanıma oturdu. Sabri, bir bardak çay bıraktı masaya. Aziz hakkında konuşuyordu durmadan. Yine yalan söylüyordu. Yalan söylediğini bildiğim için istediği kadar yalan söyleyebilirdi, ona kızmak içimden gelmiyordu. Bana da öfkesi bu yüzdendi sanırım.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü573
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder