Tezat


[ TEZAT ]*

Ben yedi numaralı koltuktaydım, o sekiz. Ben ne hissediyorsan o tam tersini hissediyor olmalıydı. Gözleri parlıyor, içi içine sığmıyordu, kontrol edemediği bir tebessüm yapışmıştı yüzüne. Ben ayrılığın derin hüznüyle giderken, o kavuşmanın sabırsızlığı içerisindeydi.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü603

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder