Övgüsünde cimri, yergisinde cömertti. Dili sivri ve çatallıydı, sesi tıslamayı andırıyordu ama tılsımlı gibiydi, onu dinlemekten kendimizi alamıyorduk. Tüm yergilerinden sonra ilk defa bir şeyi övmüştü bize, ilk ısırıkta anlamıştık aldatıldığımızı ama artık çok geçti.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü638
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder