Çok heyecanlıydım. İlk kez bir uçağa biniyordum. Uçağın penceresinden aşağıya bakıyor olmak tarifsiz bir mutluluktu. İnanılmaz bir şeydi bu. Kesinlikle bir mucize olmalıydı, çünkü uçuyordum. Lakin yanımdaki adam da durmadan hostese koltuklardan şikâyet ediyordu!
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü632
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder