Bakla


[ BAKLA ]*

Elimdeki simidin bir parçasını önümdeki köpeğe attığım sırada karşıma çıktı. Acelesi var gibiydi. Beni hiç fark etmeden yürüyüp gitti. Ardından seslenmek istedim ama adı, adını hatırlayamıyordum. Hafızam pek çok şeyi yuttuğu için dilimin ucunda olanı çıkaramıyordum.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü648

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder