Son Ana Kadar


[ SON ANA KADAR ]*

Son ana kadar umudumu hep korumaya çalıştım. Darağacında boynumuza ip geçirildiğinde bile gelip bizi kurtaracaklarına tüm kalbimle inanıyordum. Cellat ayaklarımızın altındaki tabureleri tekmelemeye başladığında son kalan umudumla gülümsedim, beni almaya gelen meleğe!

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü659

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder