İÇİME DOLAN KARANLIK
Akşam ezanıyla kurulacağınız mükellef sofrayı düşünerek oruç tutmaya ne var, dedi meczup.
Sonra elindeki pet şişenin mavi kapağını açıp içindeki suyu içmeye başladı.
Su, kirli sakallarından göğsüne akıyordu.
Çevredekilerin uyarmalarına rağmen içmeye devam etti.
Ezan okunuyor, duymuyor musunuz, dedi, akşam ezanı.
Sesini sadece kulaklarımız değil, tüm duyularımız hissetti.
Karanlıktı, yapışkandı, acıydı, keskindi.
Gözleri uzak bir yere bakıyordu.
Çok uzak bir yerden haberler çalınıyordu kulaklarına.
Ruhu bedenine dar geliyordu.
Çatlayıp dışarı çıkacak gibiydi.
Gözlerinizi kapatın, gaybın kapıları açılsın kalbinize diye bağırdı.
Gözlerim kendiliğinde kapandı.
İçime bir karanlık doldu.
Yere yıkıldım.
Kendime geldiğimde evdeydim.
Annem başucumdaydı.
İlk orucu olur böyle şeyler, dedi babam.
[ izzet koçak ]
@__glsm'ye
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder