Tarifsiz bir iyilik yapma isteğiyle çıktım evden. Baktım, mahallenin garibi Veli, tuttum lokantaya götürdüm. Güzelce karnını doyurdum. Sonra çıkardım 50 lira uzattım. Bu ne? dedi. Lazım olur, bulunsun, dedim. Ben, dedi Veli, paraya ihtiyacı olacak kadar fakir değilim.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü509
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder