Kâbus

[ KABUS ]*

Kâbus gibiydi, dedi Selim. Nefes alamıyor, can havliyle yardım diliyordum. Son ana geldim, derken gökten kanatlı adamlar indi. Bir masa kurdular. Kalın bir defter çıkardılar. Satırları hızla tarayıp, nefes alamıyorum, yazan yerin üzerini çizdiler. Derin bir nefes alıp uyandım.

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü851