Ben Kerim


[ BEN KERİM ]*

Demek zamanı geldi, dedi Selim. Kalktık. Vedalaşmayı söze dökmedik. Evden ayrılırken yüzünde omuzlarından kalkmış bir yükün hafifliği okunuyordu. Mutfaktan bir çay alıp odaya geçtim. Oturmuş beni bekliyordu. Selim, dedim hayretle. Yok, dedi, ben Kerim, Selim'in ikizi!

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü810

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder