[ KAPI]*
Zilin çalmasıyla yerinden sıçradı. Boş bulunmuştu. Kalkıp kapıyı açtı. Tanımadığı bir adam, tanımadığı bir adamı soruyordu. Tanımıyorum, dedi. Kapıyı kapatınca tanımadığı adamı aynada gördü. Aynı anda tanımadığı adamın sorduğu kişinin de kendisi olduğunu hatırladı.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü-516
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder