[ YALNIZLIĞIN TARİFİ ]*
Büyük bir şehrin ortasındaki ıssız adasında yaşıyordu. Yalnızlık ile arası iyiydi. Ondan hiçbir şikâyeti olmadı. Gerçek manada yalnızlığı ise bir kere hissetti, o an kavradı yalnızlığın ne olabileceğini, şöyle tarif etti kendisine, sesimi kimse duymuyor, tanrı bile!
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü512
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder