Leş Gibi Yağmur Yağıyor

[ LEŞ GİBİ YAĞMUR YAĞIYOR ]*

Pencereden dışarıya bakıyorum. Gözlerim açık. Elimdeki sigarayı pencerenin kenarındaki çay tabağına bastırıyorum. Bugün hiç tadı yok.

Pencereden dışarıya bakınca dışarıda olup bitenleri görüyorum. Pencereden dışarı bakmayı bu yüzden sevmiyorum. (Aslında umursamıyorum da.)

Birazdan yağmur yağacak sanırım. Koyu gri bulutlar pencereme doğru geliyor. Sanırım bu, bulut görünümlü bir indirme gemisi. Birazdan istilacı yağmur damlaları yeryüzüne hücum edecekler. Bunlarda yağmur damlası görünümlü uzaylılardan başkası olamaz tabi ki.

Pencereden dışarıya bakıyorum, birazdan yağmur yağacak ve romantik bir şeyler olacak. Ölüm kalım gibi şeyler. Ölüler çok romantik oluyor, hele ki arkasından ağlayanlar, sızlayanlar, para verilip de profesyonel ağıt yakıcıları tutulmuşsa. (Romantizm anlayışım, biraz anlayışsızlık üzerine kuruludur)

Yağmur usul usul yağmaya başladı. Oysa bu bulutlardan bardaktan boşalırcasına yağmur inmesi gerekirdi. Belki de öncüler inip bakacak toprağa, bir işe yaramaz raporu gönderecek ve bulutlar her zaman ki gibi çekip gidecek.

Yağmur yağmaya başlıyor. Damlalar birbirini takip ederek yeryüzüne ulaşıyor. Ama paraşütlerinde üretim hatası var. Yere düşen damlalar patlıyor ve cürmü kadar yeri ıslatıyor. O kadar çoklar ki cürümleri birleşince gözümün gördüğü her yeri kaplıyor birkaç dakika içerisinde. Allah'tan renksizler ama bir kokuları var. Plastik pencereleri açsam bu kokuyu büyük ihtimalle duyacağım. Pencereyi açmıyorum.

Yağmurun yönü değişiyor. Pencereme ilk yağmur damlası düşüyor. Obez olmalı ki oldukça büyük bir alanı ıslatıyor patlayınca. Tam yüzümün karşısında paramparça oluyor. Yavaş yavaş aşağı akmaya başlıyor. Camı kirletiyor. Daha dün silmiştim oysa.

Obez damlayı diğerleri takip ediyor. Patır patır cama vurmaya başlıyorlar. Vurmalarıyla patlamaları aynı anda gerçekleşiyor ama bazıları sanki cama vurmadan patlıyor. (Bir intihar saldırısı bu.) Camım birkaç dakika sonra leşlerden dışarıyı göstermeyecek hale geliyor.

Pencereden dışarıya bakmayı bırakıp içeri geçiyorum, Dışarıda bardaktan boşanırcasına uzaylı yağıyor. Gökyüzünden ölüm yağıyor yeryüzüne yağmur gibi.

Bir sigara daha yakıyorum.

Allah "rahmet" eylesin.

*[ izzet koçak ]

#sürrealistöyküler1