[ KIRILACAK EŞYA ]*
Onu boynuna astığı yaftadan tanıyordum. Bir dosya kâğıdı büyüklüğündeki yaftasının üzerinde “Dikkat Kırılacak Eşya” yazıyordu. Gün boyu sokağın bir köşesinde durup bekliyordu. Kimseyle konuşmuyordu. Kendisini kırılacak eşya sanan bir deli kabul ediyordum. O, dekorunun bir parçasıydı sadece gözümde. Bir sabah yerinde göremedim. Öldüğünü söylediler. Ondan geriye durduğu yerde yaftası kalmıştı. Yaftayı elime alıp arkasına baktığımda, “Ben bir kalp taşıyordum ama siz buna hiç dikkat etmediniz!” yazıyordu.
[ izzet koçak ]*
#mikroöykü760
