[ İÇİNDE KELEBEKLER UÇUŞUYORDU ]
Önümde yürüyen adam tuhaf sesler çıkararak yere tükürdü. Kaldırımın üzerinde köpüklü, balgamlı tükürüğü görünce öfkem birden kabardı. Adamın duyacağı şekilde, “Annesi böyle bir hayvanlık yaptığını görse kahrından ölürdü.” dedim. "Ölmediyse de zaten bu lama yüzünden insan içine çıkmıyordur," diye de ekledim. Adam omzunun üzerinden, bana mı diyorsun, bakışı attı. “Sana diyorum lan lama,” dedim kontrolsüz bir öfkeyle. “Tükürdüğünü sana yalatırım ama güzelim toprağa pis ağzını sürüp iyice mundar etme şimdi. Çek git!” diye ünledim. Adam beni tartıp hafif sıklet bulunca üzerime doğru gelmeye başladı. Kendisini çiğneyip atacağıma ihtimal vermiyordu. Yakama yapıştığı anda adamın karnında kelebekler uçuşmaya başladı. Kelebeklerin kanatları jilet gibiydi. Adam acıyla inleyip yere yıkıldı. Eliyle iç organlarını toplamaya çalışıyordu yerden. Etrafımıza küçük bir kalabalık toplanmıştı. Kimsenin yerde yatan adamı umursadığı yoktu. Herkes elime konan kelebeğin kanatlarına hayran olmuştu.
[ izzet koçak ]*
#mikroöykü764
