Nöbetçiler kapıda şaşkın şaşkın yüzüme bakıp saygıyla eğildiler önümde. Divana başkanlık edip hak terazisi şaşmış kadıyı azlettim. Sarayda aksayan işleri düzene koydum. Ayrılırken kapıda kendimle karşılaştım. Tebdil-i kıyafet etmiş saraya dönüyordum bir sultan gibi.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü483
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder