Ölüme Yakın

[ ÖLÜME YAKIN ]*

Yağmur alnına yağıyordu. Çimenler ıslanmış. Koşuyordu arkasında ölüm melekleri, ellerinde sedef kakmalı hançerler. Uçurumun kıyısına gelip durdu. Göğe baktı. Damlalar alnına düşüyordu, alın yazısını siliyordu usulca yağmur. Her şeyden çok ölüme yakındı o an!

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü484