[ ÇAY ŞEKERİ ]*
Kafamın içi karanlığa gömülmüş. Kalbimden gelen ışık sönmüştü. Küçük bir ateş yakıp üzerine demliği koydum. Bir süre sonra su kaynadı. İçerisine birkaç çay yaprağı atıp demlenmesini bekledim. Ateş geçti. Çayı bardağa döktüm. Şeker kalmamıştı kuru hüzünle içtim ben de.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü455
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder