[ ANLATMANIN DAYANILMAZ HAFİFLİĞİ ]*
Yanımdaki durmadan konuşuyordu. Kendinden bahsediyordu. Kendisiyle alakalı her şeyden söz ediyordu. Dayanamadım. "İnsan," dedim "niye anlatır ki kendini tanımadığı birine?" Donakaldı. Gözlerinin içindeki ışık soldu. Pencereye döndü. Solo bir horlama tutturdu inceden.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü306
