[ ÜMMİ ]*
Kütüphane boştu. Kitaplar yalnız ve üşüyorlardı. Kütüphaneci yıllardır kimsenin kapıyı neden hiç çalmadığını düşünüp üzülüyordu. Kitapların boynu bükük hallerine bakıyor ama kendi elinden de bir şey gelmiyordu. Bu kadar yalnız olmazdınız, diyordu, okuma bilseydim.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü61
