Cenaze Dolayısıyla Kapalıyız!


[ CENAZE DOLAYISIYLA KAPALIYIZ ]*

Kadın heceleyerek dükkanın kapısındaki yazıyı okudu. "Ce-na-ze do-la-yı-sıy-la ka-pa-lı-yız!" Elindeki pazar çantasını kapının yanına bıraktı. Yorulmuştu. Etrafta soluklanacak bir yer de yoktu. Yan dükkandaki adam bir tabure ile çıktı. "Buyur teyze." dedi dükkanına davet ederek, "yorgun görünüyorsun". Kadın tabureyi alıp oturdu. "Açarlar mı dükkanı bugün" diye sordu kadın. Adam, sanmam birkaç gün açmazlar." dedi. "Bir emanet bırakacaktım, tâ köyden geldim. Bir daha ne zaman gelirim bilmem!" dedi kadın. "Sakıncası olmazsa bana bırakabilirsiniz." dedi adam. Kadının yüzü aydınlandı. "İyi olur," dedi, "zaten geç kaldım getirmekte, ayıp oldu." diye ekledi. Cebinden bir miktar parayı çıkartıp adama verdi. "Bu parayı elden aldım," dedi, "Handan'a verirsen çok iyi olur! Hani dükkanda çalışan kız var ya ona." Adam, elindeki paraya baktı. Midesinden göğsüne oradan boğazına doğru yürüyen bir acı hissetti. Gözleri buğulandı. "Teyze," dedi yutkundu adam. "Handan, dün bir trafik kazası geçirdi ve kurtarılamadı. Bugün öğleyin onun cenazesini kaldırdık. Dükkan da bu sebeple kapalı."

*[ izzet koçak ]
#mikroöykü416