[ HİKAYENİN GÖLGESİ ]*
Kafamın içindeki boşluktan bir hikâye gölge gibi geçip gitti biraz önce. Kalemim elimdeydi. Hemen peşine düştüm. İzini sürdüm. Bana pek bir iz bırakmamıştı ama ben eski bir iz sürücüyüm. Onu uçurumun kıyısında buldum ama kelimelere dökemeden kendisini boşluğa bıraktı.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü199
