İyi Halden İçerdeyim!




"Beni pek dışarılarda arama, sana iyi bir dost olacağımı da sanma, iyi birisiyim ve iyi halden içerdeyim."





Ayrıntılarla örülmüş bir yığın önyargım var hayatın tüm sahnelerine dair. Her yeni yaşam belirtisinde önyargılarımdan duvarlar örüyorum fildişi kuleme.

Kimse diyemez, tüm önyargılar kötüdür, diye. Benim önyargılarım, bir yargısız infazın sonucunda oluşmuş değiller elbet. Hepsi yargılandılar ve mahkum edildiler. Bu mahkumiyet sonucunda onlar dışarıda bense içeride kalmaya başladım. Duvarlar kalınlaştıkça benim kendime doğru yolculuğum daha da bir arttı. Herkese yabancılaşarak kendimi bildim!

Kolay olanı seçtim aslında, kendime konuştum, sokaklara karşı sustum. İyi adam oldum; ama bir türlü yakın olamadım!

Bu yüzden belki de yalnızlığı bir kaplumbağa gibi üzerimde taşıyorum. Yalnızlığın ardında duruyor: hayat! Lakin yalnızlığa kurduğum sarayımı yıkıp da karşı tarafa geçmem için hiç iyi bir sebebim yok! Tüm iyi sebepler beni içeriye çekiyor.

Bu iyi sebepler yüzünden tehlikeli değilim ve iyi halden içeriye alınmamda bir sakınca yok! Ben bir dağ dervişiyim, şehre yaklaşmak beni bozar!

Kendini iyi tanıyanlara mahsus uyumsuzluklar yaşarım güneşin doğup battığı her gün sokaklarda. Kendimi kolay kolay kandıramam. “İkiyüzlülükte üzerime yoktur!” Bu sebepledir ki yalancı gülümseyişler vermektense aynalara, kendim olarak sırlara gömülmeyi tercih ederim.

Belli bir süre bakarsınız aranızda yürürüm sonra siliniveririm tüm kayıtlardan. Kayıtlar uzadıkça kalın bir kabuğun altındaki giz durmadan büyür büyür. Ben bile sevmiyorum bunu; ama bu bir gerçek, yaklaştıkça kaybolurum. Belki önyargılardan oluşmuş bir kendimi koruma içgüdüsü bu ya da dışarıdakileri benden korumanın en basit yolu.

Ben tehlikesi kendine mahsus bir düşüncenin son temsilcisiyim.

Bu düşüncenin bile ne olduğunu tam olarak bilmiyorum. Böyle bir düşüncenin son temsilcisi olduğumu hissediyor ve buna inanıyorum.

Dediklerimin de kimi zaman bir kelimesini bile anlamıyorum; ama biliyorum, söylediklerimin bir anlamı var!

Sanal duvarları oldukça kuvvetli bir gölgeyim ben. Lakin sanal duvarları kadar gerçek duvarların içerisine çekilmiş bedenin sahibiyim. Zorunlu haller dışında tüm iyi halini içerde geçirmeye yemin vermiş olduğum söyleniyor düşünce aynalarında. Onlar bilirler her şeyi, güçlerini ve ilimlerini “sır”dan alır tüm aynalar.

“Her neyse, her kimdeyse neyse!”

Beni pek dışarılarda arama, sana iyi bir dost olacağımı da sanma, iyi birisiyim ve iyi halden içerdeyim.



15.01.2010

6 yorum:

  1. Allah kurtar(ma)sın!

    YanıtlaSil
  2. hep içerde...bu yazıyı okuyunca "kendi içinde yolculuk eden kişi sonuda arzı dolaşır" diyen Şems geldi aklıma. O halde içerde kalmakta fayda var. Zira ancak o zaman dışarıyı ve dahi bütün bir kainatı anlayabiliyormuş insan. Emeğinize sağlık, selametle...
    büşra görkem

    YanıtlaSil
  3. Görkem Hanım, ilginize teşekkür ederim...

    YanıtlaSil
  4. merhaba,

    yazıyı çok beğendim...

    iyi bir adam oldum ama yakın olamadım bir de şu temsilci ifadesini çok beğendim...

    felah..

    YanıtlaSil
  5. Teşekkür ederim Felah,

    Bende dün sizin eskiye -felah'a- dönüşünüzü beğenmiştim.

    Ziyaretiniz ve yorumunuz için tekrar teşekkür ederim...

    YanıtlaSil