[ GERÇEK GÖZYAŞLARI ]*
Ağlıyordu. Mendilimi çıkarıp verdim. Önce gözyaşlarını, sonra burnunu sildi. Mendili geri vermedi. Onu bir daha görmedim. Annem mendili sorduğunda, çok güzel ağlıyordu, dedim. Mendile yazık olmuş, dedi. Yok, dedim anneme, gözyaşları gerçekti çünkü burnu da akıyordu.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü758
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder