Matruşka

[ MATRUŞKA ]*

Derdini anlatmayan derman bulamaz, dedi. Karşımdaki tekli koltuğa geçip ayak ayak üstüne attı. Ben divana uzanmıştım, hafiften uyku da bastırıyordu. Ona açılabileceğimi hissettim. Çevresine samimi bir güven yayıyordu. Biraz düşündüm, en büyüğü ile başlamalıydım. İçimdeki dermansız bir derdi açtım ona. İlgiyle dinliyordu. O derdin içinden başka bir dert daha çıktı anlatırken. Onu eşelerken bir başkası daha… Bin bir gece dertleri, dedi gülümseyerek. Ben de gülümsedim. Sonra eline bir matruşka aldı. Üzgünüm, dedi, doğrusu ilkini hiç açmayacakmışız!

*[ izzet koçak ]

#mikroöykü-777