Kel Alaka


[ KEL ALAKA ]*

Yağmur kurşun gibi iniyordu başına. Ceketinin yakasını yukarı çekip bir saçak altına sığındı. Yolun karşısında bir grup genç vardı. Üstleri başları dağınık, salaşlık akıyordu her yanlarından. Ama en çok saçlarına üzüldü gençlerin. Kirli, karmakarışık, keçeleşmiş güzelim saçlara bakıp gençlerin başında harcandıklarını düşündü.

[ izzet koçak ]*

#mikroöykü776

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder