[ AZRAİL ]*
Her birimiz bir köşeye çekilip onu beklemeye başladık. Bir süre sonra kapı açıldı. Herkes tuttuğu son nefesi bırakmayı unutmuştu. İçeride ölüm sessizliği vardı. Cesetlerimiz ortaya yığılmış, ruhlarımız başıboş dolanıyordu. Ruhlarımızı toplayıp odadan ayrıldı sessizce.
*[ izzet koçak ]
#mikroöykü243
